Leren van elkaar in Rwanda

Karlijn en Merel, verpleegkundigen bij Lelie zorggroep, gingen vorige maand op reis naar Rwanda om hun kennis te delen met de zorgmedewerkers in het Kibogora ziekenhuis. In hun reisverslag vertellen ze over hun tijd in Afrika, het contact met de zusters en de voorlichtingen die ze gaven. Lees en reis mee met Merel en Karlijn.

Mwaramutse (=goedendag)

Op 9 november vertrokken we met “The Dutch team” naar Rwanda om hier weer een mooie bijdrage te leveren aan de vergroting van kennis van de verpleegkundigen in het Kibogora ziekenhuis. Na een lange nachtvlucht kwamen we aan in de hoofdstad Kigali, vanwaar we onze reis vervolgden naar de “zusters” van Rubengera. Na een paar uur “African massage” door het hobbelen over de zeer slechte wegen, werden we verwelkomd met een traditionele maaltijd en een heus feestje. Tijdens het feestje werd er voor ons gezongen en gedanst en werden we uitgenodigd om mee te dansen, wat een belevenis!

The Dutch Team | V.l.n.r.: Michiel (gipsverbandmeester), Karin (SEH vpk), Merel (TL/vpk), Simon (projectleider), Ramona (wondvpk), Karlijn (vpk), Lodewijk (Internist)

Samen de dag beginnen

De volgende dag kwamen we aan bij het Kibogora ziekenhuis. Het ziekenhuis ligt er prachtig bij in een groene omgeving. Na een rondleiding op zondag, zijn we maandag met frisse moed begonnen in het ziekenhuis. Dagelijks komen alle medewerkers van het ziekenhuis bij elkaar om 7.00 uur ’s ochtends om met elkaar de dag te beginnen. Dit gebeurt door middel van gebed, zingen, een korte preek en wat mededelingen van de accreditatie medewerker, waarna er soms een overdracht of een klinische les plaatsvindt.

De zusters van Rubengera

Na de dagopening zijn we van start gegaan. De kandidaten voor de gipstraining en wondscholingen werden opgetrommeld en wij gingen de stand van zaken van de lopende projecten onderzoeken. Na een goed gesprek met het afdelingshoofd van de interne geneeskunde, bleek dat er nog aardig wat werk te verzetten is om de lopende projecten weer nieuw leven in te blazen en te zorgen voor een goede borging in het zorgproces.

Op de afdelingen werden we enthousiast ontvangen door de medewerkers. Veel kenden ons nog van de vorige reizen. Daardoor was het werk in het ziekenhuis een stuk makkelijker, want alle deuren stonden voor ons open.

Leren van elkaar

Gedurende 2 weken hebben wij ons ingezet binnen het ziekenhuis op de diverse afdelingen. Karlijn volgt de opleiding tot praktijkverpleegkundige en maakte kennis met de Rwandese variant van de praktijkverpleegkundige. Hier heten zij een NCD-nurse oftewel non communicable disseases nurse. Zij houden zich bezig met spreekuren waarop de praktijkverpleegkundigen patiënten zien met o.a. hypertensie, hartfalen, diabetes of astma. Daarnaast verzorgen zij op dagelijkse basis groepsvoorlichting aan de bezoekers van de poli, zo ook tijdens de reis.

 Op de afdelingen van het ziekenhuis is er echt aandacht nodig voor het geven van voorlichting, vooral op het gebied van nazorg. Dit gebeurt nu nog maar weinig en niet erg effectief. Merel en Karlijn hebben samen met Julienne, één van de NCD-nurses een klinische les gegeven over gezondheidseducatie. Hierbij lieten we zien dat er materialen beschikbaar zijn die kunnen helpen bij het geven van voorlichting. Deze kennis en materialen zijn beschikbaar in het ziekenhuis, maar worden op dit moment nog niet optimaal gebruikt.

 
Groepsvoorlichting en (gips)training

Protocollen en lessen

Het project rondom het strokeprotocol is opnieuw onder de aandacht gebracht bij de verschillende afdelingen van SEH tot chirurgie. Er komen nog steeds regelmatig CVA (beroerte) patiënten in het ziekenhuis, gemiddeld zo’n 2 per dag. Bij deze patiëntengroep is snel handelen heel belangrijk. Met behulp van het protocol kunnen de Rwandese zorgmedewerkers snel starten met revalidatie waardoor kans op herstel stijgt. Door bedside teaching lieten we in de praktijk zien waar het protocol voor bedoeld is en hoe ze dit goed kunnen inzetten. De verpleegkundigen zijn leergierig, enthousiast en nemen elkaar mee in de uitleg, zeker wanneer het Engels moeilijk te volgen is voor de Franssprekende collega’s. Al kwamen we met handen en voeten een eind!

Naast de werkzaamheden binnen het ziekenhuis hebben we ook een les verzorgd op de plaatselijke basisschool. Gewapend met een grote tandenborstel, een heel groot gebit en een aanstekelijk liedje hebben we het belang van goede mondhygiëne uitgelegd.

Lesgeven op de basisschool

We kijken terug op een zeer mooie en indrukwekkende reis, waarin we veel kennis hebben gedeeld met onze Rwandese zorgcollega’s. Naast het harde werk zijn we ook volledig geïntegreerd binnen het ziekenhuis en hebben zelfs deelgenomen in het ziekenhuiskoortje en de wekelijkse sportmiddag. Het was een geslaagde trip.

Muraho!

Dit project wordt ondersteund door Stichting Vrienden van Lelie zorggroep.

Lees meer op: www.vriendenvanleliezorggroep.nl/wat-wij-doen/zorg-voor-rwanda